Władcy, którzy rządzili bardzo krótko. Felieton prof. Ryszarda Tadeusiewicza

Czytaj dalej
Fot. Andrzej Banas / Polska Press
Prof. Ryszard Tadeusiewicz

Władcy, którzy rządzili bardzo krótko. Felieton prof. Ryszarda Tadeusiewicza

Prof. Ryszard Tadeusiewicz

Rekordzistą w konkurencji na najkrótsze panowanie był prawdopodobnie Ludwik XIX, król Francji. Panował zaledwie ... 20 minut! 2 sierpnia 1830 roku jego starszy brat panujący jako król Karol X zrzekł się tronu i podpisał akt abdykacji. Ludwik, który był delfinem (tak nazywano we Francji następcę tronu), stał się automatycznie królem Francji i został zapisany w historii jako Ludwik XIX.

Wydarzeniem zbliżającego się do końca roku była niewątpliwie śmierć Elżbiety II, królowej Wielkiej Brytanii. Rządziła najdłużej ze wszystkich brytyjskich monarchów: 70 lat i 214 dni. Niewątpliwie tym zapisała się w historii, bo historia w dużej mierze budowana jest wokół postaci przywódców i monarchów, którzy rządzili długo. Zwykle były to osoby, które w tym długim okresie swego rządzenia wywarły duży wpływ na wiele ważnych wydarzeń, więc to miejsce w historii im się po prostu należy.

Ja natomiast opowiem historie ludzi, którzy rządzili bardzo krótko, niczego znaczącego oczywiście nie dokonali - ale nadają się do tego, żeby opowiedzieć tu o ich losach na zasadzie ciekawostki.

Rekordzistą w konkurencji na najkrótsze panowanie był prawdopodobnie Ludwik XIX, król Francji. Panował zaledwie ... 20 minut! 2 sierpnia 1830 roku jego starszy brat panujący jako król Karol X zrzekł się tronu i podpisał akt abdykacji. Ludwik, który był delfinem (tak nazywano we Francji następcę tronu), stał się automatycznie królem Francji i został zapisany w historii jako Ludwik XIX. Jednak zanim się zaczął cieszyć ze swej królewskiej godności, znalazł się pod presją rodziny (żony i brata), którzy przez 20 minut tłumaczyli, że musi także podpisać akt abdykacji, wskazując jako następcę swego bratanka Henryka, który zresztą też długo nie porządził, bo po tygodniu, 9 sierpnia 1830 roku przekazał berło i koronę na rzecz Ludwika Filipa, ostatniego z rodu Burbonów.

Przechodząc z Francji do Portugalii, mamy dramatyczną (niestety) historię Lud wika Filipa, księcia Braganza, syna króla Karola I. Był on królem - jak wyliczono - przez 25 minut, bo gdy 1 lutego 1908 roku w wyniku zamachu (ostrzelano powóz królewski) zginął jego ojciec, Karol I, jego syn Ludwik stał się automatycznie królem. Ludwik został też ciężko ranny w zamachu i po 25 minutach umarł.

Tytuł królewski przyjął potem jego brat, Manuel II, który też był w ostrzelanym powozie, ale został tylko niegroźnie ranny w ramię i panował do 4 października 1910 roku jako ostatni król Portugalii.

Z serii krótko panujących monarchów warto jeszcze zwrócić uwagę na Michała Romanowa. Po tym, jak 15 marca 1917 roku Duma Państwowa zmusiła Mikołaja II Romanowa do abdykacji w imieniu włas nym i syna Aleksandra (obaj zostali potem zamordowani 17 lipca 1918 roku przez bolszewików), wskazał on jako swego następcę wspomnianego Michała. Ten zastanawiał się całą noc - jak dokładnie wyliczono - 16 godzin, i w tym czasie był formalnie carem Rosji. Następnego dnia rano oświadczył, że władzę carską może przyjąć tylko od Konstytuanty (odpowiednika parlamentu).

Nie ochroniło go to jednak przed śmiercią - bolszewicy zabili go 13 czerwca 1918 roku.

Nieco dłużej, bo aż 2 dni, cieszył się tytułem cesarskim Napoleon François Charles Joseph, czyli jedyny legalny syn Napoleona I. Nie wiadomo jednak, czy się cieszył, bo miał zaledwie 3 lata, gdy jego ojciec musiał abdykować (4 kwietnia 1814 roku), wskazując go jako swojego następcę. Jednak koalicjanci, którzy pokonali Napoleona, zmusili go do tego, że po dwóch dniach podpisał akt bezwarunkowej abdykacji i jego syn (nazywany czasem „Orlątkiem”) cesarzem być przestał.

Krótkie sprawowanie władzy dotyczyło czasem także papieży.

Najkrócej, bo zaledwie 8 godzin, sprawował urząd papieża Filip, mianowany na to stanowisko 31 lipca 768 roku. W tym samym dniu obdarto go z szat pontyfikalnych, bo był - jak to się dziś określa - antypapieżem. Został bowiem mianowany z pominięciem stosownej procedury (konklawe). Dlatego pozbawiono go władzy i wsadzono go do klasztoru.

Takie to bywały dzieje różnych władców, którzy tym się zapisali w historii, że rządzili bardzo krótko...

Prof. Ryszard Tadeusiewicz

Pro Media Sp. z o.o. informuje, że wszystkie treści ukazujące się w serwisie podlegają ochronie. Dowiedz się więcej.

Jesteś zainteresowany kupnem treści? Dowiedz się więcej.

© 2000 - 2024 Pro Media Sp. z o.o.