Łukasze ślub wzięli w Edynburgu. Zamieszkali w podsłupskiej wsi

Czytaj dalej
Fot. Archiwum prywatne
Zbigniew Marecki

Łukasze ślub wzięli w Edynburgu. Zamieszkali w podsłupskiej wsi

Zbigniew Marecki

Wzięliśmy ślub, bo usłyszeliśmy, że ludzie nazywają nas kochankami, a my chcieliśmy być rodziną - mówi Łukasz Włodarczyk, na co dzień nauczyciel i sołtys w Bobrownikach w gminie Damnica.

Łukasz Włodarczyk, wywodzący się ze Słupska, syn policjantów, ma 32 lata. Ze swoim 28-letnim partnerem, również Łukaszem, od czterech lat mieszka w fajnie urządzonym domu, który odziedziczył po babci.

- Wprowadziliśmy się tu kilka miesięcy po tym, jak poznaliśmy się na jednym z forów internetowych. Ponieważ zaiskrzyło, po prostu postanowiliśmy, że będziemy razem. Babcia się ucieszyła. Mówiła, że radzimy sobie lepiej niż pary damsko-męskie. Zanim zmarła, mieszkaliśmy razem, ona na dole, a my na górze - opowiada Włodarczyk.

Wyraźnie jest rozluźniony, spokojny i szczęśliwy, ale nie zawsze tak było. - Najpierw się oszukiwałem. Próbowałem związać się z dziewczynami, ale nie wychodziło. Dopiero gdy poznałem Łukasza, zrozumiałem, że to jest to - opowiada mi w towarzystwie dziennikarki z „Polityki”, która też przyjechała do gminy Damnica, aby zrobić materiał o odważnych Łukaszach i o tym, jak ich odbierają sąsiedzi i mieszkańcy gminy.

Drugi Łukasz nie uczestniczy w rozmowie, bo nie ma ochoty opowiadać o sobie. Najpierw coś gotuje w kuchni, a potem słucha muzyki na piętrze przytulnego wnętrza, które Łukasze razem z krewnymi w ostatnich latach stworzyli w poniemieckim budynku. My siedzimy w sporym salonie, w środku którego króluje obudowany starą cegłą kominek.

- Tu odbywały się poprawiny po naszym weselu. Pod koniec października wyprawiliśmy je w Clubie Milano w Bobrownikach, który słynie z największych na Pomorzu dyskotek - opowiada Łukasz.

Wtedy w kręgu najbliższych jeszcze popijali i dojadali smaczne potrawy stanowiące weselne menu. Wcześniej do 3 nad ranem bawili się na weselu, na które przyjechało 40 osób - znajomi i rodzina obu Łukaszy. - Najpierw było trochę sztywno, ale gdy wszyscy nieco wypili, zaczęli się integrować. Tańczyli w parach mieszanych i jednopłciowych w rytm utworów puszczanych przez zaprzyjaźnionych didżejów. Najczęściej grali modny przebój „Przez twe oczy zielone”. Szybko zrobiło się wesoło. W sumie było jak na heteroseksualnym weselu: były toasty, wołano gorzko, dzieliliśmy supertort ze słupskiej Muszelki z czekoladowymi postaciami dwóch facetów w garniturach, mamom zakręciły się łzy w oku, a o północy odbyły się oczepiny. O welon i wiązankę kwiatów, którą rzucałem, zadbał mój znajomy - relacjonuje starszy Łukasz.

Ważnym punktem wesela był pokaz zdjęć z ich cywilnego ślubu, który tydzień wcześniej odbył się w Edynburgu w Szkocji. Ceremonię, w której uczestniczyli tylko Łukasze i świadkowie, prowadziła kobieta. Tego dnia czuli się naprawdę szczęśliwi. Obaj wystąpili w dobrze skrojonych garniturach ze słupskiego sklepu Elegant. Wtedy poczuli się rodziną. W sumie na ślub zdecydowali się, gdy doszły ich słuchy, że w okolicy mówi się o nich, że są kochankami. - Chcieliśmy być rodziną, więc zaczęliśmy dowiadywać się, jak można zawrzeć ślub. Znajomy z Facebooka, który pomaga także innym parom gejowskim, podpowiedział, że najłatwiej to załatwić w Szkocji. I rzeczywiście cała procedura okazała się łatwa. W polskim urzędzie stanu cywilnego musieliśmy tylko załatwić zwykłe zaświadczenia potwierdzające, że jesteśmy kawalerami. Kosztowało to kilkadziesiąt złotych. Ślub w Edynburgu kosztował 225 funtów. Pobraliśmy się w bardzo ładnym wnętrzu - śmieje się Łukasz.

Nie ukrywa, że w najbliższym otoczeniu nie spotkali się z żadnymi przykrościami, gdy razem zamieszkali i gdy wzięli ślub, który ostatnio stał się ciekawostką dla mediów. - Nawet uczniowie z Gimnazjum nr 3 w Słupsku, gdzie w zastępstwie uczę biologii, z sympatią mówili mi, że pisze się o nas na Plotku - mówi Łukasz Włodarczyk.

Nie ukrywa, że sił dodała im kariera Roberta Biedronia, prezydenta Słupska, gdy okazało się, że gej może wygrać wybory w tak dużym mieście.

- Osobiście z nim jeszcze nie rozmawiałem, ale biegłem obok niego podczas biegu z okazji otwarcia słupskiego ringu. Pochwalę się, że go wyprzedziłem - śmieje się starszy Łukasz. Na stoliku leży wywiad-rzeka z Biedroniem. Jeszcze jej nie przeczytał, ale ma trochę żalu do Biedronia, że teraz coraz mniej podkreśla swoje związki ze środowiskiem gejowskim, jednak rozumie, że polityka wymusza pewne ograniczenia.

On sam zresztą także zaczyna się udzielać społecznie. Przed kilku miesiącami, po rezygnacji poprzedniczki, został sołtysem Bobrowników. Razem z radą sołecką dba o interesy prawie 900 osób. Wspólnie zastanawiają się nad podziałem funduszu sołeckiego i upiększeniem wsi. Reprezentował ją już także na dożynkach gminnych i powiatowych. Od czasu, gdy zaczął się przysłuchiwać sesjom Rady Gminy Damnicy, doszedł do wniosku, że aby zawalczyć o interesy wsi, powinien zostać radnym. Dlatego gdy radny z Bobrowników zrezygnował z mandatu, postanowił wystartować w wyborach uzupełniających. W lutym przyszłego roku rozstrzygnie się, czy wybory w jego okręgu wygra on, czy też kierowca gminnego autobusu.

- Mój partner prowadzi firmę zajmującą się terenami zielonymi. Dlatego często spotykamy nowych ludzi. Gdy w trakcie rozmowy okazuje się, że jesteśmy razem, zwykle jest to odbierane sympatycznie. Moim zdaniem wpływa na to specyfika regionu, w którym żyjemy. Tu większość ludzi jest skądś, więc przez lata nauczyli się tolerować swoje odmienności - uważa Włodarczyk

I rzeczywiście, w Bobrownikach i okolicy najczęściej słyszę, że ślub Łukaszy to ich prywatna sprawa.

Zbigniew Marecki

Jestem dziennikarzem "Głosu Pomorza". Mieszkam w Słupsku. Zajmuję się codziennymi sprawami mieszkańców Słupska i regionu słupskiego. Interesują mnie ludzie, życie społeczne i polityczne, gospodarka, samorząd i historia regionalna.

Pro Media Sp. z o.o. informuje, że wszystkie treści ukazujące się w serwisie podlegają ochronie. Dowiedz się więcej.

Jesteś zainteresowany kupnem treści? Dowiedz się więcej.

© 2000 - 2024 Pro Media Sp. z o.o.